derler ki
eðrisinden sonra
düzleri de vardýr ömürdeki çizginin
duyuyor musun beni
içimde kopan fýrtýnalardan kaçmaya
bir liman oldu gözlerin
bak iþte
yine mevsimlerden bahar
seviyor demezse þayet
yalan söyler papatyalar
anladým ki
sevilince daha bir güzel sevmek
gün sýcaðýnda yayla esintisi
nefese dolan þey gül kokusu
inan bana seni görmek
bir tutam huzur doðrusu
semaya bir ayna derya
maviye heves gizli pýnarýn akýþýnda
uzattým ellerimi, avuçlarýmda bulutlar
hayalini düþünürken
yanaklarým ýslanýyor sevda yaðmurunda
canýma devasýn nihayet
damarýmda kaným sana koþuyor
gökten yere indirdim gökkuþaðýný
þimdi yanýmda olsan diyorum
ah canýmýn içi
kaþlarýmý çattým özlem ile
saçlarýný okþarken buse vermek istiyorum
21.03.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.