Orhan Veli’den mi baþladý serüven, yoksa Atilla Ýlhan mý bilemem Kim bilir belki çok daha erken… Elim kalem tutmaya baþladýðýnda, annem için bir þeyler karalarken. Mendilindeki kan sesiyle Edip Cansever yüreðindeki sýzýyý anlatýrken Ahmet Telli isyanýn aþk adýydý haksýzlýklara itiraz ederken… Ve Nazým memleket, özlem, aþk, gurbet tik tak tik tak zamaný sayarken… Bazen bir tren vagonunda seyri ömrünün, Ayrýldýðýn istasyondan varacaðýn yere yol alýrken… Yan yana gelmiþ iki kelimeyle, ipi ellerinde uçurtmasý ruhunun Aðlarken, gülerken, umut edip , hayal kýrýklýðýna uðrarken… Özeti yani yaþanýlanlarýn adýna þiir denilen…
Þiirle kalýn :))
Sosyal Medyada Paylaşın:
memfis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.