SOĞUK ODALAR

Artýk eskisi kadar gücenmiyorum hayata
Dört bir tarafýmda parmaklýklar olsada
Yitip gitsede bütün umutlatlarým bir gecede
Þu dört duvar arasýnda alýþtým yaþamaya

Ruhum çekilirken derin yalnýzlýklarýn içine
Gocunmuyorum artýk beni benden alan
Ömrümü benden çalan iki metrelik odalara
Bu mapus damýnda çöl yorgunu bir devenin

Suya hasret kalýþý gibiyim yalnýzlýklarýmda
Þu çürüyen bedenimin dili yokki konuþsun
Anlatsýn bir bir her çekilen tespinin acýsýný
Burasý insanlarýn hayallerinin bittiði bir yer

Burada kuþlar ötmez insanlar yasaklýdýr
Kuytu bir köþede aðlayan bedenler vardýr
Gizli gizli içine bir çýðlýk sokar bu dört duvar
Senin olan herþey senlikten çýkar zamanla

Yok eder adamý bütün renkler kararýr
Bir anda kendi ellerinle kendine kýyarsýn
Delirtir adamý bu kuytularda ki yalnýzlýk
Boðazýna bir düðüm oturur anlayamassýn

Yolunu þaþýrmýþ bir ceylan yavrusu gibi
Gidecek yer bulamassýn þu dört duvarda
Duvarlar teker teker yýkýlýr kalýr üzerine
Kurtarmak istesende kendini asla olmas

Ýçinde ki sessiz çýðlýklar sýðmaz içine
Patlayacak bir yer bulamassýn oralarda
Kendi kendine patlarsýn kendi içinde
Ellerin param parça olur boþ duvarlara

Vurmaktan ama yinede hiç kimseler
Duymaz içindeki çýðlýklarýn yankýlarýný
Avazýnýn çýktýðý kadar seslensende
Özgürlüðe hiç kimseler duyamaz seni

Sarmýþtýr bir kere,senide ruhunuda
Bütün benliðinle hükmetmiþtir artýk seni
O soðuk duvarlar,ve zamanla herþeye
Alýþtýðýn gibi,burayada alýþýyor insan

Sen bir korkusuz þovalyesin unutma
Hakkýn adalet kuþaðýný kuþananlar için
Mapus damlarý bilene onlarýn gözünde
Cennetin,en güzel bahçesi gibi gelir...

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: