Ay küser kapatýr gözlerini Karanlýklara zincirlenir gece, susar Okyanuslar ötesine gider arzular Ayaklar peþinden Sevdalarýn ekvatorunda koþar
Yer düþerse gökyüzünün üstüne Birlikte yok olur karmakarýþýk olmuþ duygular Denizler kudurur Tufanlar kopar Bir anlaþýlamayan sýzý gelir yüreklerin ortasýna Oturur durur
Bu sýzý Sevdalarla örülen bir kocaman Aþk demeti yapar hüzünler Alýr götürür o demeti Gönüllerin kumbarasýna koyar
Ýþte sevdalar hep böyle Sessiz gizli Usul, usul Ýçten, içten Ýnceden inceye baþlar