korkusuzca siliyor gözlerini ölenler utanacak bir þey yok utanacak kimse de… dudaðýnda kalan ütüsüz sözleriyle kýrýlgan
bir mermi inecek þimdi gökyüzünden yüreðe
sen sana söylenmemiþ sözlerimi terk edersin ellerimin kýrýntýsý kalmýþken eteklerinde sana döktüðüm yapraklar kaç güz çaðýrdý bilmezsin ve bilmezsin kaç cehennem ýsýtýyor bu günah
dokunduðun eþyalar besliyor putperestliðimi gömleðime acý kokular sindi ya bir kuyuda sýrýlsýklam uyanýrým ya da yataðýmda bir cehennem cilveleþir benimle
sen geride ne býraktýðýný bilmezsin ve tanrý neden yarattý ikimizi de…
Cemil KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.