YETER...

Yollarýnda ilk gençliðim heder olsa da…
Ýçimde ÇÝNGENE’M senin aþkýn var yeter.
Bir mahmurluk çökse de o kirpiklerine,
O simsiyah saçlarýnla teni sar yeter.

Sevilerim uçuþurken o zinde daða,
Dolaþýrken yakalandým aþklý bir aða,
Beni helak etmeden diri yaþatmaða,
Canýma can katan mevcut nazarlar yeter.

Mevcut þarkýmýz düþmeyecek dilimizden,
Kimseler bilmeyecek rana halimizden,
Alýnsa da bademiz cebren elimizden,
Bize ulvi dað baþýndaki karlar yeter.

Baðlýyýz… Ayrýlmayýz… Sen benden, ben senden,
Akýtsalar da hunumuzu güllü tenden,
Ayýrsalar da seni benden, beni senden,
Gülüm… Bizi ayýranlara bir dar yeter.

Nihayet versek aþkýmýzý hoþ bir yele,
Baðlasak kollarýmýzý ince bir bele,
Nev-bahar yollarýnda sen, ben ve CEMÝL’E,
Güllü, menekþe kokulu bir mezar yeter.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
ELVEDA’DAN.

LÜGATÇE:
DAR: Ýdamlýklarý asmak için dikelen direk.


Sosyal Medyada Paylaşın: