Kahverengi tahta bir bankta oturuyordu önce Yaðmur çiselemeye baþladý hafiften ince ince Göz yaþlarý dudaklarýna kadar süzülünce Bir ah çekti durdu uzun bir süre sessizce Yaðmura eþlik eden fýrtýna çýktý birde Savruluyordu saçlarý buðday baþaðý gibi Bir ürperti girdi içine kalktý birden yerinden Yüksek ökçeleri adým atýkça tak tak ediyordu derinden Rüzgar dansa kaldýrmýþtý sanki onu Bir saða bir sola savruluyordu kederinden Mahalleleri bekleyen sokak direðine koydu bir elini Bacalardan çýkan dumanlar yakýyor olmalý genizini Elleri üþümüþ tir tir titriyordu soðuktan O güzel parmaklarý mosmor olmuþ çoktan Arkasýndan bir gölge geçti az önce Soluk alýp vermesi sýklaþtý iyice Uzandý boylu boyunca buz gibi kaldýrýma Kimsesiz ölenler kadrosuna yeni bir kiþi daha
SONER CABBAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazmakhayattır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.