kokundaki yazdý bu tanýdýðým en ince en naif mutluluktu çocukluðumdaki kiraz aðacýnýn tepemdeki valsi içi kýrýk arka bahçe anýsý pencereme kar sýðýnýrdý ya seni görünce aðlardým iþte sendin o günden kaldýn yanyana bu nasýl iki zarafetmiþ nasýl kendine küs bir ikindide birbirini bulmuþ bulutlarda kalmýþ umutlara mý sormalý yoksa bu geç mutluluk acýsýný tarihe mi býrakmalý hangisi olursa olsun bütün paydalarda senin gülüþün nasýlsa kýyamadýðým biricik bencilliðin semt dolmuþlarýnýn akþam hüznü gibi yalnýzlýðýmla oynayan bütün öyküm beni böyle birbiriyle ilgisiz parçalara ayýran...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.