Sevdamýn maþuk yeli, esti baþýmda esti Gözü her kýrpýþýmda, sineme akýyorsun Amber kokun pek baygýn, canýn canýma esti Güz güzeli mevsimim, ne de hoþ bakýyorsun
Dert nedir ki a güzel, ben köþeme çekilmem Adýmlayýp gelinen, can sevdana kazýlan Sen yanýmda ol yeter, yardan yana ekilmem Üzüm karasý göze, þuh gönüle yazýlan
Kalbim yar kucaðýnda, tozu varsa eledim Yapraðýný sevseydim, taçlanýp saçar mýydýn? Nazlý süzülüþüyle, sarsýn diye beledim Çölde nilüfer olsan, ses versem açar mýydýn?
Tahtta varisin olup, aþk biçmiþim yoluna Þavklý uður böceðim, aydýnlatmaktan býkmaz Zehir yanýnda olsa, mey içmiþim soluna Aþkýmýn öns/özüsün, sesim soluðum çýkmaz
Bülbüller þakýdýkça, vuslat figan silermiþ Ýnce ayak bileði, halhal takmýþ da döner Daðlarý delen Ferhat, Þirin’ini dilermiþ Söyle ey caný Perver, bu caným nasýl söner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.