Bugün doðum günü Yalnýzlýðýmýn Herkes þaþkýnlýk içinde Anlayamadýlar bir türlü Nasýl bu kadar büyüdüðünü Hiç fark etmemiþtim oysa Boyu benimkini geçmiþ neredeyse O güç kazanmýþ Beni tükettikçe...
Yalnýzlýðýmýn mumlarýný üflerken Kendi eriyiþimi durduruyorum, Bir anlýðýna da olsa... Her sene olduðu gibi Montajsýz kahkahalarýmýzdan Birini hediye ettim ona; O da bana gidiþini...
Ve biraz daha tükeniyorum ben, Yalnýzlýðýmýn doðum gününde. Biraz daha özlüyorum seni, Gidiþinin yýldönümünde.
[Sümeyya ERCAN]
Sosyal Medyada Paylaşın:
incitanesi47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.