Yakınlığın Uzaklığı
Uzaklýðýmdýn yakýnlýðý kadar yüreðimin
Sen derdi de baþka þey demezdi
Gülümsemeyince inan gözlerin
Bu dudaklar gülmezdi, gülemezdi
Gidenlerin de kalanlarýn da kaybettiði bir dünyadayýz
Sensizliðe soyunulur her sabah
Ne þafak umurundadýr ne gece
Hatýralar kalýr gözlerinde
Bir de peþ peþe çekilen þu ah!
Gidiþsiz geliþler olmazmýþ aslýnda
Zamanla bunu da öðrenir insan
Yollar boy boy, bazýsý uzun bazýsý kýsa
Ve gün gelir eller hayatý doldurmaya baþlar
Boþlukla, hem de týka basa
Anlamsýz kelimeler uçuþur parmak uçlarýnda
Pusulasýzdýr zaman, kaybolur
Sahte birkaç tebessümün gölgesi dolaþýr
Ýnsana
Ýnsana sadece kendi bulaþýr
Kolay verilmez ki deðer kolay da alýnsýn
Ýþin gerçeði alýnabilecek deðer verilmemiþtir
Hani geldim sanýr ya insan bütün yüreði ile
Kapýlar kilitlidir
Zaten hiç gelinmemiþtir
Þimdi yakýnlýðý kadar uzaðýndasýn yüreðimin
Beni boþ ver kendini kýrdýn ey gözlerim
At kahkahalarýný
Dudaksýz gülümse
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.