GECELERİM SENLİ/SENSİZ
Yine gece oldu
Gökyüzü karanlýða büründü
Yýldýzlar yine parlýyor
Ay bu akþam daha çok aydýnlatýyor geceyi.
Ben yine masama oturdum
Defterimi açtým boþ sayfalara dalýp gidiyorum.
Sigaramý ateþe verdim
Bütün zehrini içime çekiyorum
Bir yandan da seni düþünüyorum.
Sokaklar sessiz,caddeler bomboþ
Ne konuþmaya halim var ,
Ne de ayakta durmaya dermaným,
Ne gözümde uyku var
Ne de yataðýma gidip yatmaya cesaretim...
Geceler burda sensiz sessiz oluyor
Geceler burda sensiz uykulu geçmiyor
Sokak lambalarý ýþýk versede,
Ay ýþýðýný yüzüme vursada,
Aydýnlanmýyor benim gecem
Aydýnlatamýyor beni hiçbirþey
Senin o kahverengi gözlerin gibi.
Kendimi bulamýyorum,
Senin kollarýnda bulduðum gibi...
Gecenin sessizliðini bozuyor yoldan geçen arabalar
Ama sonra yine ayný sessizlik kaplýyor bu þehiri.
Sigaramdan son nefesimi çektim içime
Sanki seni içime alýr gibi
Sanki seni yüreðime hapseder gibi çektim son nefesimi
AnGeL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.