suskunluðunu yüzünden okuyor gece gece yýkýlýyor varoþ yüreðimin sisli tarihine tarih bulutlarýn esrarengiz renginin bir yerinde.. kapýdan çýkýyorsun,elinde son mermiye sürgün bir çocuk, ilerisi azrailin konakladýðý karanlýk sokak, duvar dibi yeþil yosun, hava berbat bir öksürük, insanlar ihanete susmuþ, ve kahreden bir buhran, ve ayýþýðý seramonisi, ve bir þarký bitiþi... suskunluðunu yüzünden okuyor gece gece büyüleniyor sesinde sadece...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aslan bülent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.