Yýrtmadan yüzünü pas kýzýlý
Mavi renkli idi bahçe kapýsý..
-ý-
Ýçine iþlese kar yaðmur
Güneþ alevse pas kýzýlýnda n’olur
Sarsýlýr yýllar rüzgârlarla
Delinir göðüs tahtasý
Ölü sesler batar yüreðine
Can çekiþir kurumuþ mevsimler
Sýzlar bahçe kapýsý böylesine
Ve penceredeki o kadýn;Gözünü kýrpmadan bahçe kapýsýna bakar,
Aðlar sessiz -içine-aðlar
-ýý-
Bahçe kapýsý ne zaman görse o kadýný
Zapt edemezdi anýlarýný
Ýyi kötü yaftasý beklenirde
Kronolojik sýralanma beklenmezdi anýlardan
Kimi üþür M/arttaki karlardan
Kimi elvan elvan sümbül daðlardan
Ýlk akan anýyla gevþedi menteþeleri
Mahsum gülümsedi
Kolay sevmiþti o hep, ona uzanan elleri
Yýllardan bir gün;
Aylardan mayýstý
Bundan çok emindi.
Yýlý kimse sormasýn bilemezdi
Zorlardý hep zayýf ezberi
“Genç bir adam titrek elleriyle açmaya çalýþmýþtý onu.Dýþarýda nefessiz kalmýþtý da medet bekliyordu sanki bahçeden.Bir hamle yapýp girmiþti tam içeriye ve o an ince bir çýðlýk duyuldu evin sol penceresinden..
Heyecandan titrerken kapý,adam çýðlýklarýný yutuyordu ve alnýndan dalga dalga umut akýyordu..Yarý utangaç yarý heyecanlý tavaf ederken adam bahçeyi ,göremedi bahçe kapýsý pencereyi gördü mü adamýn gözleri”
-ýýý-
Sarstý son gelen rüzgâr bahçe kapýsýný
Belki kuvvetli deðildi rüzgâr,o kuvvetsizdi.
Bunu kimse bilemezdi
Gýcýrtýlarý arttý derinden
Arttý..
Arttý..
Uykudan uyanan her bir ses, paslý iðne
Battý masalýn mavisine
Son hamle baktý penceredeki kadýna
Kadýn gözünü kýrpmadan bakýyordu -yorgun- bahçe kapýsýna..