BİR ÜMİT DEĞİL Mİ SANKİ

Çare olacaðýný bilsem hiç beklemeden,
Dur demeden koþardým sensizliðe,
Sonunda yanlýzlýk karþýlayacak olsa bile,
Iþýðý arkamda býraktýðýmý bilsemde,
Ardýma bile bakmadan giderdim,
Ýlaç olacaðýna inansam sensizliðin kalbime

Gündüzden bile vazgeçip,
Koþardým ardý olmayan gecelere,
Koþardým bahardan karlý soðuk günlere,
Çiçekli yollardan çorak topraklara,
Mehtabý bile unutup kör karanlýða.

Ne sesin gelirdi peþimden ne de hayalin,
Belki ulaþamazdým,kalmazdý halim,
Dayanamazdý buna yüreðim,
Çarpmayý yasak ederdi kendine,
Yine de giderdim kalmasa da mecalim,
Bir ümit deðil mi sanki,bana ne çare,
Düþünmekten seni kaçmadan aklým,
Kaçardým,koþup giderdim sensizliðe.


Sosyal Medyada Paylaşın: