Sultan Daðlarý’nýn ýssýzlýðýnda,
Tele-çaðrýn düþtü birden gönlüme !..
Kurt kuþ aþka geldi can bulaðýnda,
Ülfet pusulasý nida-gülüne…
Bu nasýl rabýta ?.. Þeffaf, sevecen,
Duyaný esriten özgür iç avaz;
Efsunkâr olduðu kadar evecen,
Dalga boyu delta, rengi turkuvaz…
Düþüncem kanarken yalnýzlýðýma,
Ýletin otadý yaralarýmý !..
Düþ boyut yaktýðýn o çivit kýna,
Kar beyaz eyledi hüzzam sarýmý !..
Uzaduyum yöntem seni dinlerken,
Ruhum isyanlarda ten darlýðýna;
Çaðrýna sezgi-dil cevap yollarken,
Varlýðým tuðradýr yâr yarlýðýna !..
Tanýða gerek yok, bu þiir delil,
Aþk’ýn bilinç üstü duyarlýðýna…
YUSUF BÝLGE