Þafaklarda vuruldum, Kýzýl, kör kurþunlarla. Vatan topraðýna döküldü kaným, Ilýk ýlýk çekildi caným. Ölümü, Ölümün yiðitçe olanýný sevdim. Silahý sevdim. Vatan için, Namluya sürülen kurþunu, Mermiyi sevdim. Ben, sana koþarken, Vurulmayý düþledim Vuruldum, Vatanýmýn daðlarýnda. Düþtüm. Öptüm topraðýmý. Yenilmedim, Ay yýldýzlý þafakta. Öldüm, Erkekçe öldüm. Vatanýmýn topraðýnda.
Sevdalar tükettim. Öpemedim yarin hilal kaþýndan. Gözlerimde sen ve hayalin. Herkes býrakýp gitti. Bir tek hayalin kaldý. Þimdi, avucumda vatan topraðý, Yüreðimle baþ baþayým. Sevdalarým, Vatan ve sen. Hayalin siliniyor gözlerimden. Sensizim, Yine sensiz. Ölüm bile sensiz ve .... sessiz......
Fikret DUMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fikret DUMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.