ÇOCUKLUĞUM

Çocukluðumda;
Itýr kokardý her yer.
Koyun sürüleri gelirdi köye her akþam.
Annemi bir telaþ alýrdý.
Ocaðý küller içinde sakladýðý közle yakardý.
Çorbalar piþirirdi,
Dumaný üstünde.
Evlerde mutluluk vardý.
Çocukluðumda;
Domatesin, üzümün tadý daha güzeldi.
Çerçiler, keçi boynuzu satardý,
Yumurta verir, keçi boynuzu alýrdýk.
Bakkallarda bisküvi arasý lokum olurdu.
Saðlam basardýk topraða,
Ayaklarýmýzdaki lastik ayakkabýlarla.
Çocukluðumda;
Babam, dað gibi görünürdü gözüme,
Karþýsýnda konuþamazdýk,
Dilimiz tutulurdu, babamý görünce.
Ama, bakýþlarýndan bizi sevdiðini anlar,
Mutlu olurduk.
Çocukluðumda;
Sabah, güneþ doðmadan kalkar,
At arabalarýyla tarlaya giderdik.
Týrmýk çekerdik,
Akþama kadar.
Yorgun argýn dönerdik köye.
Yemekten sonra saklambaç oynardýk,
Yorgunluða, karanlýða aldýrmadan.
Bir saatim, bir bisikletim olmamýþtý.
Karpuz kabuklarý ve çöplerle araba yapar,
Onlarla oynar,
Derelerde yýkanýrdýk.
Akþamlarý nenemin anlattýðý,
Kaf daðlý masallarý dinlerdik.
Elektrik, televizyon yoktu,
Radyo lükstü o zaman.
Okul da yoktu köyümüzde
Kasabaya taþýndýk, okumak için.
Çocukluðumda;
Yusuf öðretmen, Aysel öðretmen vardý.
Onlarda çok severdi çocuklarý.
Þiir okurdum bayramlarda,
Babam elli kuruþ verirdi,
Neler alýnmazdý ki o parayla.
Aðabeylerime özenirdim.
Büyümek için uyurdum.
Bazen sinemaya giderdik ailece,
Pür dikkat filim izlerdik,
Siyah, beyaz.
Sonra arkadaþlarýmýza anlatýrdýk,
Perdede gördüklerimizi.
Çocukluðumda;
Lastik ayakkabý giyer,
Tandýr ekmeði yerdik.
Ama,
Mutluyduk.

Fikret DUMAN - SÝVAS





Sosyal Medyada Paylaşın: