MİHRİ İLE SEMAVER

Mýsralarý kaldýrdý yaldýzlý beþiðinden
Nur yeþili sularla semavere doldurdu
Hayata adým attý geçerek eþiðinden
Güneþe bakmak için biraz yerinde durdu.
Necati çýrasýydý yüreði bir top kömür
Aþkla yanmazsa kömür neye yarardý ömür?

Tutuþturdu çýrayý sýzan narla kalbinden
Semaverin bacasý dumanlarla kavruldu
Aruz dizeler aldý göðsündeki cebinden
Atýverdi ateþe þiir göðe savruldu.
Ýþleyerek divanda aþký afet-i devran
Ýzledi eserini sevinçle hayran hayran.

Semaverden yükselen buharlarý kýskandý
"Gerçek su benim" diyen gökte pamuk þekerler
Þiirler alevlendi içinde i mge yandý
Dizeler parýldarken söndü tüm mücevherler.
Ses duydu Mihrünnisa dönüp ateþe baktý
Düþ müydü anlamadý içine merak aktý.

Ýstiyordu buharý “ver!” diyordu sema “ver!”
“Dökeyim gözlerimden getireyim baharý”
“Aþk ile yanýyorum olmaz” dedi semaver
Her zaman bulamam ki beni yakan bu harý.
Gururlandý duyunca dünya güzeli Mihri
Demlenen çayý ile içti þiirden sihri.





Sosyal Medyada Paylaşın: