icerden

bir dert ki beni aldi esir
hic bir ilac etmiyor tesir
oldum ben kendime hasir
yatarim icerden icerden

kimseler bilmez halimi
derdimin yoktur tamiri
doktorlar bilmez ilacini
cogalir icerden icerden

eski gunleri anarim
anarimda hep aglarim
simdi kirik kanatlarim
ucarim icerden icerden

dostum coktu etrafimda
gezer idim orda burda
simdi hapsoldum odama
ararim icerden icerden

calisirdim gece gunduz
gorunurdu yokuslar duz
simdi yenise bile coros
kosulur icerden icerden

ruzgar gibi eser idim
nehir gibi cosaridim
kimseyi incitmez idim
oturdum iceren icerden

kis olmadanan gelirdi yaz
zaman gelirdi bana az
simdi her tarafta ayaz
esiyor icerden icerden

kendi kendimle kalmisim
yaradana siginmisim
gelene eyvallah demisim
bilirim icerden icerden

dert insana imtihandir
onu veren yaradandir
dualarim hep onadir
beklerim icerden icerden
Sosyal Medyada Paylaşın: