Tanýmýþtým ben seni, duyulmamýþ bir namla,
Dünyaya küsmüþ gibi süzülürdün hep gamla,
Þeker ile bal kaymak, senden düþen tek damla,
Gördüm saltanatýný, hepten þoktayým þokta.
Sen gözümde küçüldün, zerre kadar bir nokta.
Büyüktün hemde nasýl, koca devdin gözümde,
Himmetine sýðýndým, hepten kendi özümde,
Ne yerdeydin ne gökte, ismin her an sözümde,
Ne olduysa aniden, o kocaman konakta,
Sen gözümde küçüldün, zerre kadar bir nokta.
Bozuk dünya sefasý seni bile ellemiþ,
Biri seni koklarken, biri haber yollamýþ,
Ýki mektup arasý, biri fýrsat kollamýþ,
Ýçlerine girdiðin, kalpler savaþýr gökte
Sen gözümde küçüldün, zerre kadar bir nokta.
Ýstemeden geldiyse bunlar senin baþýna,
Daha neden gidersin, aklý kara peþine,
Düþünde mi vuruldun kirpiðine kaþýna,
Kaynar kazan dökmüþsün, varlýðýna bu yokta,
Sen gözümde küçüldün, zerre kadar bir nokta.
Gönül kuþu uçurdun, sarp daðlarý aþarak,
Taþýrmayýp sakladýn, yüreðinde coþarak,
Sallandýkça döküldün, Birisi’ ne koþarak.
Hisse almadýn benden, umurumdaydý çokta.
Sen gözümde küçüldün, zerre kadar bir nokta.
Zekeriya DUMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.