Ruhun hicran damlaları, yalnızlığın insicamında tezahür eder!

Sinenin sýr perdeleri vardýr
Sukut içinde demlenen ardýr, feryadý duyulmayan meyandýr
Yaktýðý aþikâr olmayan nardýr, halin risalesinde ki gamdýr, umuda muhtaç kývamdýr
Emeli dýþlayan niyazdýr, ihsan için ruhunu hasreden vicdandýr, mizaný önceleyen dimað týr

Nefsini hükümdar kýlan zavallýdýr
Zalimin kararan izanýnda asilik ve baðyilik, cehaletiyle ithamdýr
Mazlumun sahibi Allah’týr, vekâleti inþirah ve ihlas üzere sadýk olan vicdandýr
Kul olmak, yar için tasattukta bulunmak, caný vakfetmek için kuþku duymamak aþk-ý sevdadýr

Kispet içinde, riyakârlýk barýnmaz
Anlaþýlmadýktan sonra ezberle, izan barýþmaz, tasavvur oluþamaz
Hesapsýz yol olmaz, yolcu bu divaneliðe dayanamaz, avare olmak aþka bahis olamaz
Akýl yol için, vicdan ruh için, gönül maþuk için nefsin hengâmesine býrakýlmaz, his taþýyamaz

Dünya ne kadar yalansa
Ona bel baðlayan nefsiyle barýþýk yol alýyorsa, uyanmýyorsa
Zevki sefasý için hala çýrpýnýyorsa, nur olmaktan maksatlý kaçýyorsa, hakký bilmiyorsa
Aklý ve vicdaný hatta izaný kapalýdýr, ruhunda derin bir ýstýrap vardýr, gönlü tutsaktýr, hala yaþýyorsa

Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: