Aşkın Ateşten Gömlek
Rüzgâr tersten esince etek baþa geçermiþ
Dostundan hançer yiyen dokuz diyar göçermiþ
Halimden anlayýp da hatrýmý sordun mu hiç
Yaban gülleri bile muhabbetle açarmýþ
Aþkýn ateþten gömlek yakasý var sýrtý yok
Duvarlardan ses gelir sen de bir kýpýrtý yok
Gayri tesellim olmaz kalemi kýran sözler
Adamlýðý tartacak terazi yok tartý yok
Kanýmýn kaynadýðý Aþk a çizdiðim yöndün
Dünde býrakamadým yaþadýðým her gündün
Daha ne deyim sana var mý yapýlacak bir þey
Kan damlarken gözümden hep kendini düþündün
Ne edip eylediysem hayrýna kar etmedi
Dertle yar etti Mevla’m bahtiyarla etmedi
Ýstemeden yürüyen mecburi yolcuyum ben
Ýmtihaným böyleymiþ çektiklerim bitmedi
Sev diyor yüce Mevla, sevene tutulmaz kin
Dört kitap hak kýlýndý var mý ki beþinci din
Bir daha ýskalandým sen de hedef sekittin
Billahi ah demezdim vurup da öldürseydin
Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.