ömür denilen bu yolda, vazgeçmedim ne senden nede solan güllerimden, güller anlatýyo yokluðunda senibana, ümitlerim yok olup giderken.
içimde ne fýrtýnalar kopuyo bilsen yeþil gözlüm, parklarda gülüp oynayan çocuklar geliyo aklýma, elimde bir sigaram düþünüyorum gittiðin günü, kuytu bir köþede aðlýyorum her akþam üstü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
umitkenduzler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.