Kaç gündür bir hücrede seni bekliyorum Ne bir gün ýþýðý nede bir hava giriyor içeriye Karanlýk bir hücre bu Bir býçak kadar keskin Ve bir þubat gibi soðuk Dudaklarým bir yaprak gibi çatlamýþ Ve tenim Kurumuþ bir toprak gibi Susuz, havasýz ve ýþýksýz Gün ýþýðý yoktur Küf kokuyor duvarlar Bir mapusta gibi volta atýyorum Dört duvar arasýnda Özleminden baþkasýný bilmediðim Birtek seni düþlediðim Seni bekliyorum ellerim kelepçeli Tel öðrüler var kör pencereden bakýpta gördüðüm Bu paslý bir kör pencere Birde çok uzakta duran Kardelen çiçeði var Kelebek konmuþ üzerine Yalnýzca o kelebek dokunuyor Bir teni okþar gibi okþuyor Kardelenin yapraklarýný Kaç gündür bir hücrede seni bekliyorum Ne bir gün ýþýðý nede bir hava giriyor içeriye Kayýp adreslerin içinde boðuluyorum Sararmýþ hüzünler çöküyor üzerime Taþ baskýsý afiþler gibi Duvarlarda insan iskeletleri Ve kayýp edreslerden gelen rehine gibi Tek kiþilik hücrede seni bekliyorum Ellerim kelepçeli Dilimde keskin bir býçak Ve kan gülleri takýyorum Özlemlerimin saçlarýna
Ýbrahim DALKILIÇ ( 23/02/2013--18:40 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.