gecenin esrik yolcularýydýk damlardý adýmlarýmýzda taþra þaraplarý zilzurna gök altýnda bakýr diþlerimizde kör yaþanmýþlýklarýmýz incitirdi bizi
yaban güllerine öykünürdük bir dem fundalýklardaki çalý bülbüllerine raks eden semazenin ak pak örtüsüne erittik "kardan kulelerimizi" umut bizim neyimizeydi