Kara bahtlý bir balýkçýnýn oltasýnda geçirdim ömrümü
Yarýnsýzlýk korkusuydu þiirlerim
Bu yüzdendir sýzlamasý kalemimin
Bu yüzdendir kanamasý kelimelerin
Bekleyiþim bu yüzdendir kaldýrýmlarda
Gittin de
Hiç kolay olmadý senden gitmek
Besmeleye sýðýnmýþ dudaklarýmla
Her gece niyazýmsýn o gün bu gündür
Hiç eskimeyen þarkýlar biriktirdim sana
Denize armaðanýmdýr göz yaþlarým gittiðinden beri
Anlam yüklemeye çalýþtýkça gidiþine
Deðerini yitirdi her þey
Þimdi umurumda deðil þehrin dikleniþi
Biliyor musun hiç paslanmadý
Baðrýma sapladýðýn hançer
Yalnýz bir çýðlýðým durmuþ saatlerin akrebinde
Çýkýp gelsen ansýzýn
Çýkýp gelsen hangi kent güzelleþmez ki
Türküler söyleriz yine denize karþý
Düþmezdi aklýma kasaba akþamlarý
Anýsý biz olurduk yine sokaklarýn
Baþýný omzuma yaslardýn
Karýþýrdý nefesin nefesime
Iþýklarý yanardý perdeleri açýlmayan evimin
Unuturdum uçurumlarýn dilini
En güzel manzara biz olurduk
Kýyýsýnda Karadeniz’in
Gece rengini soyunurken suya
Hâlâ sensin istediðim
Ve hâlâ sensizlik kaderim
Ayaklarýmý yerden kesen sevgili
Gel artýk sönmeden ýþýklarý þehrimin
Gel artýk sen devri kapanmadan
Bitir hiç bir þiire yakýþmayan bu gidiþi
Gel de kýyamete kýrk kala
<<Ömrümün baharý de ne olur>>
Gel de dudaklarýnla ört gözlerimi
Gel son kez sokulayým kuytusuna solunun
Sorana son nefesi bende kalmýþtý dersin
Ez beni istiyorsan turabý say yolunun
Yüreðim yüreðinin kapýsýnda can versin
Özlemin ateþiyle yaktýðýn dev uyansýn
Ömrümün finalinde gök maviye boyansýn
Gel gör bu deli hâlâ senli hayal kuruyor
Ölüm ardýma düþmüþ pencereme vuruyor