Ýsterdim ki sabahlarý yüzümüze vurduðumuz su gibi
Kucaklayalým birbirimizi
Ama hiç durmadan yýrtýldý
Parçalandý umutlarým
Terimizle sulayamadýk aþkýmýzý
Bu yüzden hep dumanlar tüter þehrimin üstünde
Bu yüzdendir yüreðimin burukluðu
Varamadýk ya kýyýsýna hayatýn
Ýþte bu yüzdendir güneþe gizlenmesi gözlerimin
Gecenin kendini kýþ sanmasý bu yüzdendir
Biz olmaya yetmedi sevdamýz
Baþka aþklarda tamamlarken eksiklerimizi
Birbirimizi yitirerek baþladýk hayata
O gün bu gündür saçlarým rüzgara konuk
Yüzüm aynalara küs
Hiç tanýmadýðým bu iskeleyi diledim düþlerime
Buradayým gittiðinden beri
Ve hâlâ gözlerim hasret yeþili
Gündüz de deðilim artýk
Kor olup düþersin tenime her gece
Islatsa da yanaklarýmý adýn
Bir mazinin dili geçmiþ zamanýnda kaldýn artýk
Çek git uykularýmdan derim de
Çökersin karabasan gibi göðsüme
Ýþte bu yüzdendir zehir zemberek þiirlerimle
Zehirlerim seni de
Evlat edinirim dudaklarýndan
Bir veda öpücüðünü
Sensiz günler geçmiyor bu þehirde
Her gece olduðunda
Sensizlik çöker soluma
Unutayým diyorum
Alýþýrým diyorum
Gözlerin aklýma düþer
Gülüþün yüreðime
Adýný gizliyorken en ketum sýrdaþýmdan
Seni ya/saklýyorum kendime
Her sabah en beyazýndan bir sayfa açsam da
Anladým ki sen benim
Apseli sevdamsýn
Ve biliyorum ki
Sen de istemezdin elbet
Gönlümüzün gurbetini
Kahretsin
Kahrettim
Kahrettin
Kahrettik