Öğret bana öğret bana Dilara

Kar yaðýyor aþkým, bu gün bura
Ayrýlýk kangren, diþim sýzlýyor
Moralimde iyi deðil, çekildi kura
Dinmez deniz, durmaz Ýçimdeki fýrtýna.

Daðýn tepesi aðarýyor... Alaca
Tren gider, raylar sökülür
Çektiðim teneffüs karbon monoksit bir hava
Celse celse öpülür sýðara.

Odaklamýþým gözlerimi hayaline
Oysa terk edilmiþ köyler virane
Manastýra benzeyen yýkýntýlar
Düþünüyorum ben miyim bu harabe.

Ben miyim yoksa bu sabahsýz rüya
Çýkrýksýz diyar.
Gurbet yakýnlaþýr, sen uzak
Mevsimlerin her biri öksüz
Zaman tutku, Zaman tuzak.

Ben giderim can ciðerim.
Bir türkü tutulur ýrak ellere
Ekmek davasý, baþým belada
Seni öldürürüm, dirilirsin
Ölme Dilara…Ölme Dilara.

Kalem düþer parmaklarýma
Beynim sürgün, gönlüm hicran
Ellerim gider saclarýnýn tellerine
Aynalar kýrýk, hayalin cüce.

Sev beni... sev,
Ne olursun Dilara.

Sosyal Medyada Paylaşın: