Bu akþam yine kalem elimde. Siyaha bürünmüþ sayfalar önümde. Yaðmur bulutlarý var sanki gözümde. Þairin ilhamlarý firar etmiþ hecelerde. Güneþ doðmaz olur sensiz gecelerde.
Kalemimin bahtýmý benim bahtýmý kara. Kanýyor gülüm kalbimde açtýðýn bu yara. Pazarda satýþa çýkardýðýn o aþkýn kaç para. Anladým ki kalbin karadan daha da kara. Anladýðým bir þey daha kapanmaz bu yara.
Ýnsan çok acý çekerken yazabilir mi þiirleri. Çok severken silebilir mi kalpteki þeyleri. Mutlu olunur mu dört duvar arasýnda geceleri. Kaleme alabiliriyim artýk söyle gülüm heceleri. Anla be artýk sensiz yazamam o aþk þiirlerini…
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.