YAZGININ İNSANA YANSIMASI
Bu fani alemde suçum neyse çekmeye razýyým
Verin omuzlarýma,en büyük yükü,taþýmaya hazýrým
Korkuya asla kolay kolay kapýlmaz yüreðim
Beni öyle ufak tefek þeylerle kandýramazsýnýz
Varsa mangal gibi yüreðiniz,koyacaksýnýz ortaya
Öyle basit þeylere kýzýpta,hayvan gibi saldýrmayacaksýnýz
Önünüze gelen herþeyi,darma duman yapmayacaskýnýz
Biraz yapýcý,biraz hoþgörülü,birazda insan olacaksýnýz
Özünüzde,yer yüzünde var olan,bütün duygulardan
Azýcýkta olsa barýndýrmayý bileceksiniz hepiniz
Hangi krallýðýn sahibi olursanýz olun,adaleti bileceksiniz
Zira zaman soyunuza,hakettiðiniz deðeri verir unutmayýn
Ben agayým ben paþayým deyip,gezenlerin sonu ortada
Hepside topraða karýþýp göçtüler,yanlarýnda ne götürdüler
Birazcýk günah,birazcýk sevap,sonuçta hepside öldüler
Ýçlerinde ki saltanat dünyasýnýn,kölesi olup gittiler,her biri
Kimisi doðuþtan kör olsada,kimisi doðuþtan deli olsada
Hepimiz doðru baktýðýmýz zaman,en saðlýklý insanlardan bile
Çok þey baþardýlar,içimizde yaþayan,gizli kahramanlar
Peki biz saðlýklý insanlar,ne yaptýk,insanlarýmýz için,hiç birþey
Çoðumuz,týpký bir hayvan gibi,yedik içtik,ve seviþtik
Ve ardýmýzda,insanlýk adýna,güzel birþeyler býrakmadýk
Malesef ki,bir çoðu kez,insan olduðumuzu unutarak yaþadýk
Son nefesimizi verirken,hakikati anlamýþ olsakta hepimiz
Artýk vakit,herþey için,çok geç ilerliyordu,öyle deðilmi
Zaman durmuþtu sanki,tam tersine akýyordu herþey
Azrail suretimize,ölümü üflediði anda,kaybolup giderken ruhumuz
Karayla beyazý,günahla sevabý,iþte ozaman anladýk hepimiz...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.