er
BALIKÇININ AŞKI
Balýkçýnýn aþký diye baþlar benim þiirim
Çok uzaklara gider ve bir daha geri dönmez
Belki boðar beni bu þehir
Belkide sonsuzluga giderim geceyle
Belkide son trendir bu
Ýstasyonu olmayan bileti kesilmemiþ yolcusu yok
yakamozlarý görmem
gecenin bir yarýsý kimbilir
beklide
inanmamki artýk deniz kýzýna
Oysa her balýkçý sevdalýymýþ ona
Dokunmaz bu ellerim gözyaþlarýna
Baþka denizlere yuzecektir bilirim
Aydýnlýk olmaz demir attýðým her liman
Yansada gemide her gece lambalar
Karanlýkta kalýr guverte
korkarým bir gece yarýsý aniden
iþte o an bir ýslýk tuturmuþum ki dilimde
Bilindik eski bir þarký
Bu akþam bütun meyhaneleri dolastým istanbulun
Bir yudum çekerim zulamdaki kanyaktan yakar içimi
Ama ýsýtmazski gülüm senin ýsýtýðýn gibi
Gözlerinden öpsem bilirmki ayrýlýk getirir
Bu son seferim artýk dönmeyecegim
Býrak ne olursun býrak
Son defa da olsa gözlerinden öpeyim
(erkan safran)
Þiirime ses olan meltem kýnýc(ÞiirGibi) teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.