Bir Ayrılık Türküsü.
Hatýrlar mýsýn o kara günü kordon boyunda,
Bitmek üzere olan bir ikindinin sonunda.
Bütün yaþadýklarýmýzý gözden geçirmekten,
Aðlamaklý olmuþtun tüm bunlardan bahsederken.
Dur! dedim...ne olur ,dur, yeter!...Dayanamayarak,
Sen ise susmuþtun iki damla yaþ akýtarak.
Bir an durdum,ümitsizce denize göz gezdirdim,
Ve çöken sis’in kasvetini içimde hissettim.
Sonra,esen yel ile uçuþan siyah saçlarýn,
Dans etmiþti sesi ile çalgýcý martýlarýn.
Bu kuþlar bir simit tokluðuna çalýþýyordu,
Kaçtýlar þu gürültüye,vapur yaklaþýyordu.
Vapur tüm azametiyle limana demirledi,
Boþ ümitler,merdiveninden birer birer indi.
Son bir hamle biraz olsun kendimi toparladým,
Belki de söyleyeceðim son sözleri planladým.
Ellerini tutmamýþtým hiç böyle çekinerek,
Benden kaçan gözlerini gizlice gözleyerek.
Dedim ki:Ey uðruna herþeyden geçtiðim!Neden?,
Söyle,ben deðilmiydim seni deli gibi seven.
Ve uzunca bir sükut oldu,bir an zaman durdu,
Gözlerin þimdi herzamankinden de pusluydu.
Havanýn serinliðine al kesti yanaklarýn,
Çýkacak bu sözlerine gebeydi dudaklarýn.
Yüzüme bakarak dedin ki:Anlatamýyorum,
Ama þunu da bil,seni hala çok seviyorum.
Ýkinci kez dibe batýyordum hayal dünyamda,
Fena acýymýþ severek ayrýlmanýn tadýda.
Tekrardan bir sükut,kalmadý artýk gizlim,saklým,
Aniden þu anonim türküye vuruldu aklým.
’Ben ki yar’dan ayrýlmazdým,bu ayrýlýk neden oldu?,
Hem sever hem sevilirdim,bu ayrýlýk neden oldu?’
Acýmadan çektin yavaþ yavaþ ellerini,
Kondurmadan gidiyordun meþhur veda buseni.
Arkana bakmadan baþlayýnca uzaklaþmaya,
Sazdým,sözdüm bir ayrýlýk türküsü patlatmaya!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.