eser dað baþým/kalin ]
sözüm rüzgar olur
buz kokusu hasret bu
tüter eteklerinde kekik
birazcýk kar düþer göðsüme
yürekte bir öykü duman duman...
yaðmur düþer topraða
dýþarýda fýrtýna
kerpiç evler çamurlu yollar
harman sonu bir sarý
tek çeþmede koyun sulayan çoban
çalan kaval
sulanýr suskun ay ya da o dolunay
yamaçta yakamoz gölgeler
gezen bir gri bulut sessiz...
heyhat...!
bahar sancýsý sýcaklýk bu
sonbahar hatýrasý bir günce
karayý damýtan bir gece
akarsu kenarýnda demlenen kelimeler
derviþin kapalý dudaklarýnda yankýlanýr
bir türbenin kenarýna yapýþýrken parafin
taþlarda mumlar
mahzende sözcükler veli kesilir
dýþarýda sisli siluetler
içeride mevlevi aþklar
yeþile aþk katan bakýþlar
kýþlar yastýklarda
rüyasý yarým kalmýþ ermiþim gözü gökte
biat eder topraða
gül dalýna konan serçe naçar
ÞEMS kararýr
RUMÝ susar
kuyu dibi derin sonsuz bekleyiþ
kamýþlara kalýr nehir
ney tam buraya
tambura yürek atýþýna
aþk akýþýnda haykýrýþa karýþýr
gül kökünde
toprak yaðmurunda
rüzgar yaradanýn aþ(k)ýnda
bir semazen döner eteklerinde dünyanýn ekseni....
.
.
. [