DÖNÜN ŞU YOLDAN.

Tövbe çeþmesinden, bir yudum su iç.
Bizi af edendir, Rabbimiz Allah.
Ýçin aydýnlanýr, gelir sana güç.
Kuran yolundan git, bulursun selah.

Ararsan bulursun, sen doðru yolu.
Uyma sakýn, iblis seni aldatýr.
Sever yüce Allah, dosdoðru kulu.
Haksýzlýk yapanlar, yürek kanatýr.

Ne sanarsýn Adem oðlu kendini.
Bir anda yok eder, isterse seni.
Boþ ver hak yiyerek, gülen zengini.
Helal kazananýn nurlanýr teni.

Ýnsanoðlu fani bir gün sonu var.
Bütün zalimlerin, hali aynýdýr.
Allah deyen kulun ona yönü var.
Özümüz Türkoðlu, o da kayýdýr.

Doðru söyleyeni, sever bu millet.
Hak hukuk bilmeyen, okusun bunu.
Halkýný ezer mi, kudretli devlet.
Ne idin ne oldun, unutma dünü.

Ýnsan hakký yemek, ne büyük günah.
Özümüz Allah’dýr, soyumuzsa Türk.
Bunca öðünmeler, biliriz mubah.
Milletin sýrtýna, bindi bunca yük.

Türkmendaðlý derki, dön þu davandan.
Þeytanýn büyüðü, girmiþ aklýna.
Bize fayda gelmez, haçtan, düþmandan.
Güzel memleketim, döndü yangýna.

HÝLMÝ CAN.
ARALIK.2012.

(3927)

Sosyal Medyada Paylaşın: