gören.. tanýyan, duyan.. gara zevdasýný gara yazgýsýný bilen, herkes bana can duþman affetmedi kimse beni, ben kendimi gitmedim gidemedim köyüme bi daha hasretin garazevdalýyým dünneler gözeli Aþaduduma
o ðün, böðün hâlâ hâlâ gedemedim köyüme sormadan annadýr ras(t)geldiklerim annadýr duru(r) her biri bi(r) yerde beþ gocadan dört çocuklu gözeler ðözeli Aþadudu dovam Aþaduduma yüzü ðülsün onunda garadutuummm Aþaduduumm …. Ya Rabbim oda kulun, yeter artýk unutduðun garadutuummm Aþaduduumm
ARKASI YARIN yarýn: Abamýn Düðünü
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.