GÜLŞENİM.!

Rahmetinden mahrum etme gönlümü,
Bedenim sýzlýyor kalbim sýzlýyor.
Muhtaç etme Lokman hekime beni,
Can içinde aza’larým sýzlýyor.!

Bir bakýþýn bir çift sözün dermandýr,
Canýný ver desen emrin fermandýr.
Gönlün bana derya, aþk-ý ummandýr,
Tuza banmýþ yaralarým sýzlýyor.!

Aþkýnýn tarifi umman olunca,
Kenarý kýyýsý yokki sonsuzca.
Sýðýnacak liman bulamayýnca,
Feryat figan naralarým sýzlýyor.!

Aþkýn ummanýnda Yunus misali,
Çýrpýnýrým sevdamýn yok emsali.
Yirmi birinci yüzyýlýn timsali,
Ben yazdýkça mýsralarým sýzlýyor.!

Hasret közlüyorum koca deryada,
Senden baþka duyan geldi feryada.
Ýmdadýma yetiþmezsen dünyada,
Bak þimdiden eyvahlarým sýzlýyor.!

Gel eyvah çektirme bana gülþenim,
Hasretinden kurudu caným tenim.
Soluklansýn gelde sararmýþ benzim,
Aðzým dilim damaklarým sýzlýyor.!

Bu kul’un sýzlýyor ruh ile caný,
Çekiliyor damarlarýndan kaný.
Sýzlamadýk kalmadý hiç bir yaný,
En derin yer ücralarým sýzlýyor.!

Beni bir tek gül anlasýn gül sevsin,
Gel yoldaþým gel yarenimsin desin.
Beni baþka çiçek yarden bilmesin,
Gül yar demez duygularým sýzlýyor.!

TÝRYAKÝ sevdanýn elif’i lam’ý,
Gel dilimden düþsün sitem kelamý.
Rahmet ol yað demem kesme selamý,
Avucumda dua’larým sýzlýyor.!

12 Mart 2013
22.48
Sosyal Medyada Paylaşın: