YALNIZLIK

Yalnýzlýk ördü aðlarýný yine teker teker
Derinliðine aldý hapsetti bizi birer birer
Geride neler býraktýk neler neler
Hatta hesabýný bile yapamadýðýmýz duygu denen ince þeyler

Sýyrýlýp çýkmalý bu halden, gün bu gün
Eridik bittik burda gün begün
Yalnýzlýk, býrakmadý, salladý bizi dört duvar arasýna hergün
Durumlar vahimdi paylaþacak dostumuz olsaydý o gün

Sabahýn o þehvetli ýþýklar vurmazken bedene,
Karanlýk ellerini uzatmýþ çekiyordu içine,
Kurtulmak lazým boðuluyoruz her gece
Her zaman ki gibi üþüyoruz yine

O geceler ki öyle bir gece
Her saniye hüzün düþer bu yüreðe
Yalnýzlýk býrakmaz ah can yakar
Bunalým geçirir bu bakýþlar

Gözlerimizi karanlýklar, kalbimizi yalnýzlýk yedi
Ruhlarýmýzsa artýk ölüler bahçesi
Hüzünden bozma mutluluklar
Ýþte bizi böyle yedi bitirdi...
Sosyal Medyada Paylaşın: