yaþamakmý sensiz kalmakmý zor
gel de bunu sen bana sor
bir bedende iki can gibiydik seninle
kolaymý seni unutmak yok saymak
hele ismini hiç anmamak
aþkýný nakýþ gibi iþledim yüreðime
ilmik olur yaþatýrým seni gözlerimde
uðruna ne canlar verilir unutulurmu sözlerin
bir de üstüne baldan tatlý gözlerin
uykusuz gecelerimde sen varsýn
seninle uyanýp seninle uyuyorum
dibe vurmuþ serseri mayýn gibiyim
anla beni gör ne haldeyim
en ümitsiz anýmda yanýmdaydýn
varlýðýnla beni sardýn kucakladýn
an geldi can dostum arkadaþým sýrdaþým oldun
ama o kara gün geldiðinde sen yanýmda yoktun
ne sen kýymet bildin ne de ben
hani bana demiþtinya bir daha arama
son sözünü söylesen de bir daha gelmesen de
bir gün özlem bulutlarý seni de sarar
kimbilir o taþ yüreðin beni arar
iþte o zaman çok geç
gemi limandan kalkmýþ uzaklaþmýþ olacak
belki de bir daha o limana uðramayacak
sadece bir beyaz mendil sallanacak
benden sana hatýra
gözlerinin nemini alacak...
13.03.2013
Refik
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.