Yaşasın Onuncu Diyar
Ölümle sözleþmiþ
Öldürdükçe demlenen
Her canlý cesetten ders alan bir nefesim
Yaþasýn içimdeki binlerce mezar
Yaþasýn dokuz yol dokuz köy dokuz diyar
Yaþasýn ruhumdaki dürüst canavar
Ben ne miyim?
Ne bir cellât, ne bir yam yam
Ne de bir caniyim...
Kimine göre aþký için nefer
Kimine göre de kanlý bir katilim
Asla piþmanlýklara talip deðilim
Beni bir de benden dinleyin
Evet... Onlarý ben öldürdüm
Hem de gözümü kýrpmadan
An oldu keskin bir bakýþla
An oldu zehir zemberek bir lafla, ufak bir dokunuþla
An oldu kýlýmý kýpýrdatmadan kendi zaaflarýyla
Kefenlediklerim de oldu kefenlemediklerim de
Bazýlarý ölü doðmuþlardý zaten
Bazýlarý vardý, týrnaklamayý eþmeyi seven
Onlar kendi kuyularýna gömüldüler
Kiminin kendi sözlerini rulet edince þakaklarýna
Yýkýlýp önüme düþtüler
Kim miydi onlar
Kim deðillerdi ki.. Aslýnda baþlarda hepside deðerliydiler
Kimi sözde arkadaþ
Kimi ölümsüz sandýðým bir aþk
Kimi kandaþ karýndaþ.. Kimi de yolda býrakan yoldaþ
Dedim ya... Hiç piþman deðilim
Devam etsem de bu hayata, yeni baþtan baþlasam da yaþamaya
Yine de öldürürdüm acýmadan
Diyorum iþte...
Ne þekilde adam... Ne de ihanet meyilli yar
Taþýmam taþýyamam
Doðrularýn dostluklarýn ölümü vuracak aþklarýn adýna
Yaþasýn onuncu diyar...
Cansýla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.