MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Üfle Sönsün Divane
Gülsen Tunçkal

Üfle Sönsün Divane




Nakýþ olduðum tende, leylaklarým açmýþken
Naz evimin doruðu, sevildikçe salýnan
Tan yýldýzý koynuma, asumandan kaçmýþken
Yine efkârým figan, buðusundan alýnan

Çeþmi siyah gözleri, can yanmaz mý bakýþa
Firuze taþý gönlüm, el vurdukça renk saçar
Gönül gönülden yangýn, yâr kanmýyor yakýþa
Mevsimsiz þahlý güller, yedi verenim açar

Gecemin Yelda’sýna, ipekten atlas serdim
Pembe yanak gamzeler, inciden seçmiþ gibi
Muhabbet baðdaþ kurup, gönlümce yâre erdim
Ziyan etmem gülüþün, tebessüm içmiþ gibi

Yâr güftemin perisi, beste olup duruldun
Sanki zümrüdü Anka, doðup dönsün pervane
Gönlümden nazý içip, ahestece kuruldun
Kýzýl rengi soldurmam, üfle sönsün divane

Aþkýn süt nefesini, salýyorken yellerim
Bala banan heceler, dudaklardan dökülsün
Ellerinin hazzýný, alýyorken ellerim
Mihmanýna serildim, yalan dilim sökülsün

Sosyal Medyada Paylaşın:


Gülsen Tunçkal Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Kahretsin Bedeliymiş Ödenen Hakkımı Yiyenlere Ihlamurlar Çiçek Acti Kahır Mektubu Özüm ben onu çok seviyorum ( Akrostiş ) Ata'm Samsun'a Çıktı Siyah Gecem Hayrunisa ( Akrostis ) Sonra Ver/Yansın Hayat Hangi G/Özle B/Akarsan Her Dem Tatli Bela ( Akrostis )