Daha iyi bir hayat hayal etmek yerine ‘hayata’ hayýr demeli
Yada rýzkýn ne kadar acýysa, yüzündeki gülümseme o kadar aydýnlýk olmalý
Spinoza tanrýyý sökmüyor yerinden
Yanlýzca ‘varlýk’ tanrýdýr diyor
Aþk maþuða kavuþtuðunda bittiðine ve her þey bitmekle mükellef olduðuna göre
Güneþe, yýldýzlara ne kadar sahipsek
Dostluða ve aþka o kadar sahip olduðumuza göre
O zaman
Hatýrlýyorum: atalarýmýn tahtýndan geliyorum, þu çiçekler gibi, her yudum çayda, her nefes alýþta ölüyoruz yavaþ yavaþ.
Zaman insnanýn düþmaný, piramitlerin dostudur.
Yaþýyor olmak ölümlü olmayý gerektirir
‘varlýðýn’ bekasý için, her þeyin ardý ardýna yok olmasý gerek
Her sabah intihar etmek amacýyla uyanýp
Bir damla kan akýtacak kadar cesaretim olmadýðýný farkettiðimde
Belli bir noktadan sonra her þeyin aslýnda ne kadar komik bir tiyatrodan ibaret oldðunu anlayýp
Kendime güldüm bir süre
Yada bu satýrlar bi tür Ulyse kurnazlýðý olabilir
Hani sirenlerin müziðine dayanamayacaðýný anladýðýndan kendini geminin direklerine baðlayan Ulyse
Zira yazmak bazen eylemin yerini alýyor
Yani fiil-insan, söz-insan!
Küçük pencereden ne kadar trajik gözüküyorsa hayat
Geniþ pencereden kesinlikle müthiþ bir komediden ibarettir
Yada gerçeði þiirselleþtirme çabasý
Gerçeðe þiirsel bir form eklemek
Çünkü siirsel bir adam gerçekte sinist biri olabilir aslýnda
Yani reel olanla, þiir ayný kurallara uymazlar
Þiir yazaný ve okuyaný etkilemez sadece
Betimlediði þeyide etkiler, deðiþtirir
Sýradan birine görünmeyen detay bir ressama görünüverir
Mesela Michel-Ange: hayata onun gibi bakamýyor olabilirsiniz, ama onun gözleriyle bakmayý deneyin ve içimizde doða üstü varlýklarýn olduðunu görüp sevinebilirsiniz
Yani dünyayý sanat ve sanatçýdan öðrenmelisiniz
Reelden gerçeðe yani evrenselden özele geçiþte
Gerçek ve þiirsel örtüþür
Hayat hayat ve onun eseri. Yarý þiirsel yari tarihsel
Hayatý bir taþ ustasý maharetiyle yontmak: iþte bütün amaç bu!
Þiirin hayalleri, yazanýn gerçekleri ve okuyanýn ihtiyaçlarý vardýr
Gerisi kurgudan ibaret; doðal eserle insani olan eser iþte tam bu noktada ayrýþýr:
Ýnsanýn eseri bir duygu ve düþünce ifade ettiði halde
Doðal eserde, mesela bir aðacýn mesajý yoktur
Ona sen istediðin anlamý, ismi verebilirsin
Bir aðacýn seyirciye ihtiyacý yoktur, ‘o’ ordadýr ve ‘olmuþ’ olandýr
Oysa insana ait her þey ‘olmaktadýr’ bir sürekli
Bir aðaç hiç bir þekilde bir kaya parçasýna dönüþmez mesela
Ve bir kuþun, kuþ olduðu ile ilgili bir bilinci yoktur
Oysa insanýn kendi hakkýnda fikir sahibi olma, kendini eleþtirebilme yetisi vardýr
Yada bir gün, bir insan ‘okul’ icat etmiþtir
Müfredatlar, öðretmenler vs
Oysa þimdi, okul insaný icat ediyordur
Yani doða kendinden eylemsel olduðu halde
Ýnsan doðadan dolayý eylemseldir
Ve doða ile sanatýn arasýndadýr
Pratiktir hayat: nefes al ve yürü. Bir bisiklet gibi; dengeni korumak istiyorsan hareket etmelisin
Ve zaman bir yerlerine iliþmiþ ve kozmik gerçeðin bir parçasý ayný zamanda
Ve sevmeli hayatý, en az bir tapýnak, manastýr gibi
Ve insan, ayaklarýndan topraða zincirli bir sürüngendir
Semaya yükselmenin tek yolu, sanatla uðraþmaktýr!
Yaratan insanla tanrý ayný þeydir
Da Vinci’yi tanýmadan bir insanýn neler yapabileceðini tahmin bile edemezsiniz
Yani sanat hayata karþý deðil
Sanat hayatýn formlarýndan yanlýzca bir tanesi
Ve güneþin altýnda solucanda yaþýyor kelebekte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.