Bir ruh ikizi gibi gizlenmiþ bir yolcuyum Güller yüklü baðýndan bahtýný deremeyen Tek yaþanmýþ mazinken son duraðýn burcuyum Yorgun ve umutsuz aczini aþamayan
Yolum taþ ve topraklý kuþkulu kaldýk zorda Öyle nazlý bir can ki inatçý mý inatçý Sesim bile kesildi gönül baðlarý korda Doyumsuz ruhlu kadýn vefasýzlýkta artçý
Ya gel gör bu garibin mecnunum’ su aþkýný Yâda közü söndüren bir yüreklik abý ver Sensizliðin yolun da yanýk olan baðrýmý Sen diye dindirecek kör sevdaya yâdý ver
Bari gül cemalinle az biraz tebessüm et Sarmasan da hissedip gönül aynasýna bak Þevk için de kalmazsan zülfünü kana resmet Gel de sen yun belleði sensizliðim olsun pak
Hiç deðilse aþk derdik lebini tatmasak da Ruh taþýyan yürekle yarýþta olmasak da…
(19.01.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
AZAP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.