CANIMIN CANI.
Mevla cennetini bahþetmiþ bana,
Ahrette ararken dünyada gördüm.
Göze görmek nasip sevmekse kalbe,
Mevlanýn aksini o yarda gördüm.!
Bir huri misali aktan ak teni,
Kaþ ile gözleri cezbetti beni.
Görmedim yar gibi içten güleni,
Yürek gülüþünü o yarda gördüm.!
Gözlerinden belli seven yüreði,
Üç dilek dilese en son dileði.
Aðzý demesede der gözbebeði,
Gözle konuþaný o yarda gördüm.!
Mest eder aðzýndan çýkan sözleri,
Aðzý deðil kunuþuyor gözleri.
Tane tane seçer söyler harfleri,
Þakýyan dilleri o yarda gördüm.!
Yüreðim cýz edip bir kere yandý,
Bir kere çok sevdi su gibi kandý.
"Kandý" dedi isem tattan hazdandý,
Sevginin tadýný o yarda gördüm.!
Gördüðüm anlatsam yazmaya yetmez,
Cilt cilt kitap yazsam ifade etmez.
Bin bir çiçek varda tek bir gül etmez,
Rengin en has’ýný o yarda gördüm.!
Baþka gül vurmazdý yüreðe gem’i,
Hiç bir þey vermezdi sevdama demi.
Yelken açmaz baþka limana gemi,
Sadakat ilmini o yarda gördüm.!
Herkes bir gün bulur dünya eþini,
Mevlam bana vermiþ ahretliðini.
Dünyada gül demiþ cennetliðini,
Misk amber kokuyu o yarda gördüm.!
Ol hükmü Allahtýr emir veren o,
Gönle göre verip yar sevdiren o.
Kul’a yaz diye cennet dedirten o,
Dünyada nimet’i o yarda gördüm.!
TÝRYAKÝ yar’e der canýmýn caný,
O can dünyasýnda þerefi þaný.
Sýrtý yere gelmez nede sol yaný,
Kýymeti deðeri o yarda gördüm.!
09 Mart 2013
07.17
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.