Empatiden sempatiye

Empati yapmýyorsa insan,elmastan daha katýdýr.
Sen yoksul görmedin mi hiç?
Ekmeðini çöpten alýr.
Çatýsý yok üstünde,köprü altýnda kalýr.
Sen kurtulamazken kendi bencilliðinden,
Aklýnda bulunsun.
Dünya dediðimiz süreç,ne sana ne de banadýr!
Empati,bir baþka bedendeyken kendini bulmaktýr!
Ýnsanlara,görünüþüne göre davranma.
Ýnsanýn saçýndaki kýrýklarýna bakarak,
Kalbindeki kýrýklarý tahmin etmek yanýltýr.
Tanýmak lazým,
Belki bir yerde hikayesini kurmuþtur.
Belki bir yerde hikayesine konu olmuþtur.
Belki de hepsi hikaye olup uçmuþtur.
Ne bilirsin?
Empati yapman için,nefsin sana aynadýr!
Sadece dýþa baðlý kalmýþ bedenimiz ne bilir?
Yok mudur insanýn vicdaný,
Dýþ görünüþe göre yargýlayana ne denir?
Var mýdýr içten gelen deðerden ötesi?
Var mýdýr kalpten gelen sevgiden ötesi?
Yoktur!
Ýnsaný insan yapan deðerleriyse eðer,
Sende uyuma,uyan!
Koy kendini onun yerine,bir kez daha bak kendine.
Son dönüþür zaten empatin,sempatiye!
Sosyal Medyada Paylaşın: