Buralarda günler mahzun Buruk bir sancýyla kývranýr rüzgâr Kuþlarýn eli varmaz ki uçsun Hava karadan sulanmýþ bir garip gri Asil analardýr suskun aðaçlar Aðaçlar asil Öksüz bebek elleri üþüyen dallar...
Buralarda günler mahzun Acý bir ýslýk savurur arada rüzgâr Hava bir gülüþten, güneþten yoksun Bir ayak sesine yalvarýr yollar Haydi Böyle bir Ýstanbula mý yanayým? Ýþin aslý sen yoksun! Hüzzam makamý sýzlanýr Ýçimde biri Matem eler baþýma mavi bulutlar...
Buralarda günler mahzun Kargalar bile sus pus Biri gelir her gün karþýma konar Yorar kollarýmý soyka yokluðun Caným yanýyor derim ya Ýkinin biri Yokluðun baþýmda salýncak sallar...
Gelmeyi bir dene de gör Kuþlar cývýldaþýr bir güneþ açar Bütün mevsimler ilkbahar olur Isýnýr en izbe soðuk duvarlar De bi gel! Gel de gör!.. Gör, nasýl olur... Yaprak açar parmaklarým Ýstanbul, Ýstanbul, ýhlamur kokar...
Sultan Yürük
Sosyal Medyada Paylaşın:
s.yuruk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.