Sessiz sakin istanbul’un sahilinde yürüyordum Arkaný döndüm baktým sen................... Çok üzgündün,suratýma bakamýyordun Bana dedin ki:ayrýlmamaýz gerekiyor. Ben birþey demeden arkaný dönüp gittin arkana bakmadan. Geceleri uyuyamýyorum....... Çünkü hep seni düþündüm........ Niye beni býrak gittin Bir ay sonra düðün kartýn geldi elime. Çok þaþýrdým ,aðladým Düðününe de aðlýyarak gittim. Sen damatlýklarýný giymiþtin ama yanýnda ben olmalýydým......... Ýkimiz gözgöze geldik,sen çok üzgündün...... Oanda senin zorla evlendiðini anladým ama olsun kaderde buda varmýþ........... Bu aþkýn adý ’VEFASIZ AÞK ’olsun,
ESRA ÖZCÝMBÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
esra ÖZCİMBİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.