Þafak vaktini yaþýyorum, Vahþet kokulu bahçemde. Soluk bir gül, Nefretini tükürüyor. Arkasýnda siyah leylaklar, Her geçen gün kasvetle doluyor. Tek baþýmayým. Limon aðaçlarý yalnýzlýðýmý duyuyor. Bahçevan yüzü görmemiþ bahçemin, Kokusunu ele geçiriyor. Biraz ötede orkideler var. Yaklaþamýyorum. Ýhtiþamýyla göz boyuyor. Bir kelebek Ceset dolu bahçemi ýþýltýsýyla sarýyor. Ve o zaman, Yaþama umudu doðuyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
rüzgarakapılmış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.