SEN GİDERSEN
Sen gidersen ben giderim, içim acýr, aðlarým
Yosun tutar gözyaþýmý, akar da göremezsin!
Sen gidersen nar olurum, yüreðimi daðlarým
Yokluðun gönül evimi yakar da göremezsin
Sen gidersen; ay gizlenir, güneþ iner daðlara
Bu ayrýlýk kahrým olur, kin güderim çaðlara
Gözyaþým ummana iner yem olursun aðlara
Yüzüne deli þimþekler çakar da göremezsin
Sen gidersen yollar uzar, menzile ulaþamam
Takat biter, güç tükenir, ulu daðdan aþamam
Gönül yere yeksen olur, olmazsan alýþamam
Gören gözler nefret ile bakar da göremezsin
Sen gidersen; baþým döner, yerlere yýðýlýrým
Olurum param parça da, yel vurur daðýlýrým
Bulutlardan sere serpe, el deðmez saðýlýrým
Sensizlik boynuma ipi, takar da göremezsin
Sen gidersen; kar üzülür, bulutlar sitem eder
Yaprak düþer dal utanýr, yediverenler ne der
Ateþ donar, buzlar yanar, alev kalýr derbeder
Göðüs kafesim kalbimi, sýkar da göremezsin
Sen gidersen; kalbim durur, ölürüm aðýr aðýr
Ne söylesem duyamazsýn, kulaðýn olur saðýr
Can bedenden göç edince, aðla ruhumu çaðýr
Bir gün toprak gözlerimi týkar da göremezsin
TEMEL ATA
HENDEK / 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.