BELKİ BİR GÜN
Alevlerin içinde, senle ben biz olarak
Adýný aþk koyarak, yýllarca yanacaðýz
Ýlkbaharda açarak, samyeliyle solarak
Vuslata ermesek de, biz bizi anacaðýz
Gönülden geçenleri ýraktan haykýrarak
Hasret kelepçesini, sevgimizle kýrarak
Kara geceye inat, renkli hayal kurarak
Hani bir an diyerek, avunup kanacaðýz
Gözlerden inen yaþý hapsederek özlere
Aþk adlý güzergâhta, saklanýrken izlere
Bir adým ötesinde hükmederek gözlere
Biz bizi içimizde, kavuþmuþ sanacaðýz
Her gece rüyalarýn köþkünde buluþarak
Belki bir hayat boyu, kalmaya çalýþarak
Hasret denen zalime sevmeden alýþarak
Belki de gözden öze sevgiler sunacaðýz
Severek caný candan, adýna aþk diyerek
Aþk için, sevgi için boynumuzu eðerek!
Ateþten elbiseyi hem dikip hem giyerek
Belki de köz üstünde üþüyüp donacaðýz
Bir gün el açacaðýz, visal dileyip haktan
Biz bizi seveceðiz, belki de çok uzaktan
Bir araca binerek durduðumuz duraktan
Vuslat denen o yerde, sonsuza ineceðiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.